Elleboogdysplasie bij je hond

Elleboogdysplasie, afgekort ED, betekent letterlijk een afwijking in de ontwikkeling van de elleboog. Dit houdt in dat het ellebooggewricht in één of beide voorpoten van je hond niet helemaal werkt zoals het zou moeten of het is beschadigd. Je hond kan hier behoorlijk veel pijn van hebben. Elleboogdysplasie is net als heupdysplasie een erfelijke aandoening die vooral bij verschillende rashonden voorkomt.

Wat is elleboogdysplasie precies?

Elleboogdysplasie is een verzamelnaam voor vier afwijkingen die voorkomen in de ellebooggewricht. De elleboog bestaat uit drie botten: opperarmbeen, spaakbeen en de ellepijp. Deze drie botten samen zorgen voor flexibele beweging van de voorpoot, maar maakt tegelijk dat dit gewricht behoorlijk complex in elkaar zit. Een kleine afwijking kan dan al voor problemen zorgen.

De vier afwijkingen die voor kunnen komen zijn:

• LPA (los processus anconeus) – hierbij is er een stukje bot van de ellepijp afgebroken (namelijk de processus anconeus), wat vervolgens los in het gewricht ligt en irritatie veroorzaakt.
• LPC (los processus coronoideus – ook hierbij gaat het om een stukje bot dat van de ellepijn afbreekt (namelijk de coronoindeus).
• OCD (osteochondrosis dissecans) – een aandoening waarbij er een verstoring plaatsvindt in de omzetting van kraakbeen naar bot. Hierdoor kan er een losse kraakbeenflap ontstaan, en deze kan gaan irriteren.
• IC (incongruentie) – de drie botten van het gewricht sluiten niet goed op elkaar aan en zorgen voor frictie.

De afwijkingen kunnen apart voorkomen, maar ook samen en kunnen elkaar beïnvloeden. De afwijkingen ontstaan vaak omdat de drie botten soms in verschillende snelheid groeien, waardoor het ellebooggewricht uiteindelijk niet goed meer in elkaar past. Dit zorgt ervoor dat je hond kreupel gaat lopen.

Hondenrassen waarbij elleboogdysplasie vaker voorkomt

Omdat elleboogdysplasie voornamelijk erfelijk bepaald is, is er een aantal hondenrassen dat gevoeliger is voor deze aandoening:

• Berner sennenhond
• Bordeaux dog
• Duitse herder
• Golden retriever
• Labrador retriever
• Rhodesian Ridgeback
• Rottweiler

Elleboogdysplasie is vaak al zichtbaar bij jonge honden (tussen de 4-8 maanden) van grotere rassen. Het wordt in eerste instantie vaak gezien als groeipijn, maar dit is dus niet juist. Als er niets aan elleboogdysplasie gedaan wordt, leidt dit uiteindelijk tot artrose als je hond ouder wordt. Let op: ook op latere leeftijd kan je hond nog problemen krijgen als gevolg van elleboogdysplasie!

Hoe wordt elleboogdysplasie vastgesteld?

Als je vermoedt dat je puppy of je hond elleboogdysplasie heeft, is het aan te raden een dierenarts hier naar te laten kijken. De dierenarts zal eerst door middel van een lichamelijk onderzoek bekijken waar en wanneer je hond pijn ervaart. Aan de hand van een röntgenfoto kan meestal worden vastgesteld of jouw hond elleboogdysplasie heeft. Afhankelijk van de praktijk, kan jouw dierenarts een eventuele operatie zelf uitvoeren of dit uitbesteden aan een collega. In sommige gevallen wordt je doorgestuurd naar een orthopedisch specialist. Soms is er een kijkoperatie (artroscopie) nodig.

Kan elleboogdysplasie verholpen worden?

Als je hond LPA of LPC heeft, waarbij dus een stukje bot is afgebroken, kan een chirurg dat losse stukje bot uit de poot halen of weer op zijn plek vastzetten. Als je hond de IC-variant heeft, kan de chirurg soms door middel van een operatie het gewricht weer passend maken, waardoor de pijn voor je hond verdwijnt. Als het probleem in het kraakbeen zit (OCD) kan het pijnlijke losse kraakbeen vaak verwijderd worden.

Wordt je hond geopereerd aan elleboogdysplasie , dan moet hij daarna ook revalideren. Het is heel belangrijk dat je als eigenaar deze revalidatie zeer serieus neemt. Gedurende enkele weken mag je hond alleen naar buiten om zijn behoeften te doen en moet het bewegen weer heel langzaam worden opgebouwd. Voor veel honden wordt na de operatie nog een periode fysiotherapie aangeraden. Dit helpt je hond sneller revalideren en sneller minder pijn te hebben.

Worden de behandelkosten voor atopie vergoed?

Als er iets met je hond aan de hand is, kunnen de dierenartskosten behoorlijk oplopen. Met een OHRA Huisdierenverzekering worden de dierenartskosten (deels) vergoed. Een fijne geruststelling. Wat je precies vergoed krijgt, hangt af van wat voor soort dierenartskosten je declareert, je eventuele eigen risico en je gekozen pakket voor je hond. Bekijk de precieze vergoedingen in de polisvoorwaarden en het vergoedingenoverzicht. 

Let op: Heb je een OHRA Huisdierenverzekering met een ingangsdatum van 22-02-2022 of later? Dan worden de kosten voor heup- en elleboogproblemen (deels) vergoed, afhankelijk van het pakket wat je hebt gekozen voor je hond.
Is de ingangsdatum van je huisdierenverzekering vóór 22-02-2022? Dan hangt het van je polisvoorwaarden af wat er vergoed wordt. Je vindt je polisvoorwaarden in Mijn OHRA. Heb je nog vragen? Neem dan contact met ons op. We helpen je graag.

Disclaimer: OHRA heeft zo goed mogelijk relevante informatie over deze aandoening bij de hond voor je verzameld. Is de verzamelde informatie niet juist of onvolledig, dan is OHRA niet aansprakelijk.